2008 krizinin yeni dip dalgaları ile giderek kronikleşmesi dünyayı daha da yönetilemez bir noktaya taşıdı. Neo-liberalizmin finansallaşma aracılığı ile yarattığı toplumsal eşitsizlikler krizden çıkışı imkânsız hale getiriyor. Gelir dağılımını düzeltecek
Erdoğan kendisine karşı ortaya çıkabilecek güçlü bir seçeneğin hızla büyüyebileceğini çok açık olarak gördüğü için siyasetin alanını her açıdan daraltmaya çalışıyor. Davutoğlu’nun kendisinin böylesi bir rolü oynamaktan ne kadar uzak
Saray/AKP merkezli savaş konsepti 7 Haziran sonrasında topluma büyük acılar yaşattı. Büyük bir korkutma ve sindirme operasyonu Suruç Katliamı’nın hem Kürdistan’da hem de Batı’da çok boyutlu bir biçimde hayat geçirildi.
Nurdan Gürbilek, 12 Eylül sonrası kültürel alt üst oluşu anlattığı kitabı “Vitrinde Yaşamak”ta şöyle demişti: “Kuşkusuz dilin her zaman hayali bir yönü vardır, her dönemde bazı kavramlar önem kazanırken diğerleri
I Türkiye siyasi rejiminin röntgenini çekmek için katliamlarına bakmak gerekir. Rejimin gerçek dokusu, soğukkanlılıkla gerçekleştirdiği katliamlarının gereksindiği iş bölümünde rahatlıkla gözlemlenebilir. M. Suphilerin katledilmesinden 10 Ekim’e kadar devletin sayısız, dolaylı
Numan Kurtulmuş, geçen ayki Taksim patlaması sonrasında yaptığı açıklamada “3. Köprü’nün son kaynakları da yapıldı. Köprülerimizi de yapacağız, yollarımızı da yapacağız. Terör bunları istemiyor.” dediğinde birçok insan “Ne diyor bu
Erdoğan’ın üzerinde yükseldiği siyasal yapının büyük bir toplumsal çürümeden beslendiği kuşku götürmez bir gerçek. Erdoğan’ın şirret siyaset çizgisi bu sınır tanımaz yozlaşmanın politik ifadesi olarak da okunabilir. Bu yozlaşmanın ortaya
Erdoğan başkanlığa ulaşıp ipi göğüsleyebilecek mi yoksa artık ABD gazetelerinde açıkça bahsedildiği gibi bir darbe onu bu hayalinden mahrum mu bırakacak? Erdoğan’ın bir yandan siyasi gücünün zirvesindeyken bir yandan da
Rus uçağını düşürdükten sonra Suriye’deki manevra alanı iyice daralan Türk Devleti’nin politik körlükleri ülkeyi giderek Suriyeleştiriyor. Yakılıp yıkılmış kentler, tamamen harabeye çevrilmiş mahalleler, başkentte patlayan ve onlarca kişiyi öldüren bombalar.
AKP’den kurtulmak isteyenler bir dönem Cumhuriyet mitingleri düzenlediler. O dönemde kurtuluşun temel aktörü orduydu. Geniş kesimlerde ordunun AKP’yi geriletebilecek yegane güç olduğuna dair bir bilinç vardı. Oysa köprülerin altında sular
