Bu aralar ortalık itiraftan geçilmiyor. Bir tarafta Cemaat döküntülerinin itirafçı konumunda cemaati ve arkasındaki ilişkileri aslında daha da anlaşılmaz hale getiren toplu hipnoz seansları, diğer tarafta ise hükümetin toplumun ve
Yarısı uçurumdan aşağı sarkmış; karaya tutunması pamuk ipliğine, düşüp düşmeyeceği tesadüflere bağlı bir arabaya dönüşen bir Türkiye’de yaşıyoruz. Siyasal İslam’ın 14 yıllık iktidarı, ama özellikle de 2010 referandumu sonrası başlayan
Yine bir tarihsel kırılma anını yaşıyoruz. Bu süreçte belirlenecek yol haritası ülkenin gidiş yönünü bir süreliğine belirleyecek. Seçilen yola, bu yolun çelişkileri çözme kapasitesine ve dünya konjonktürünün ilerleme tarzına bağlı
15 Temmuz darbe girişimi ülkenin 7 Haziran seçimleri sonrasında içine sokulduğu güzergahın bir ürünüdür. Saray’ın 7 Haziran yenilgisi sonrasında umutsuzluk içinde orduya ve savaşa sarılması, bununla birlikte Suriye politikasının tamamen
Korkut Boratav Türkiye’de sosyalist düşüncenin önemli bir ismidir. Ekonomi konusunda yazdıkları bulunmaz bir hazinedir. Yıllar çalışkanlığından ve zihinsel zindeliğinden hiçbir şey eksiltmiyor. Özellikle Türkiye ekonomisinin içinde bulunduğu konjonktürü analiz eden
15-16 Haziran Büyük İşçi Direnişi 46 yıl sonra ne ifade ediyor? Yüksel Taşkın geçen gün bir röportajında “Bu toplum 1876’dan beri her fırsatta özgürlükler alanını geliştirmeye çalışıyor, daha sonra devlet
Erdoğan’ın Meclis’ten son olarak geçirdiği/geçirmeye çalıştığı yasaların güçler dengesinde yeni bir noktaya taşındığımızın göstergesi olarak okunması gerekiyor. 2010 referandumu sonrasında Ergenekon, Balyoz gibi davalarla, Büyükanıt komutasındaki ordunun kış koşullarında gerçekleştirdiği
Savaş koalisyonunun kapsamlı saldırısı ile yarattığı momentum zayıflıyor. Özellikle 22 Nisan’da Barış Akademisyenleri’nin mahkemeyi ne yapacağını bilemez hale getirerek tahliye kararı çıkartmaları, ardından da sosyalistlerin/devrimcilerin öngörülü hamleleri ile gerçekleştirilen Bakırköy
Takvim yapraklarının en güzel günlerinin yıl dönümü geldi. 28 Mayıs’ta kurulan çadırlardan o unutulmaz 31 Mayıs gecesine ve 15 Haziran’a kadar Gezi Parkı’nda yaratılan komünün bütün ülkeye soluttuğu özgürlük havasının
Şeker İş Sendikası’nın her gün ücretsiz 2 saat fazla çalışarak “özel istihdam büroları”nı protesto etmesine benzer bir saçmalık da CHP’nin AKP’nin dokunulmazlık önergesine “evet” diyerek “itiraz” etmesi ile yaşandı. Kılıçdaroğlu
