29 Temmuz’da Nurtepe’de patlak veren Okmeydanı, Gazi Mahallesi ve Sancaktepe’de yaşanan vahim olayların; Kürt Özgürlük Hareketi ve Türkiye Devrimci Hareketinin yıllardır siyaseten içinde bulunduğu sıkışmayı aşma ve toplumun geniş kesimlerine sesini ve sözünü ulaştırma yolunda önemli mesafeler katettiği böylesi kritik bir momentte gerçekleşmiş olması oldukça dikkat çekicidir. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde üçüncü seçenek ciddi bir şekilde tartışılmaya ve umut olmaya başlamıştır.
Bir tarafta AKP faşizmi bir tarafta statükocu-milliyetçi cenah arasında kalan emekçiler ve ezilen halklar Demirtaş’ın adaylığıyla yeni bir yaşamın umudunu büyütme olanağı elde etmiştir. Bu umudun büyüme potansiyeli egemenler cephesinde ciddi bir korku yaratmaktadır.
HDP’ye dönük her türlü saldırı bu umuda dönük bir saldırı olarak görülmelidir. Diyarbakır’da HÜDA-PAR’ın saldırıları, pek çok ilde sivil faşistlerin saldırıları, İstanbul Karayolları Mahallesi’nde İŞID’ın saldırısı halkların gelecek umudunun boğulmasına dönüktür. Hele Rojava’ya İŞID’in saldırısı ve YPG’nin Alevi-Sünni, Kürt-Türk-Arap-Ezidi bölge halklarının savunulmasında aldığı rol, emperyalist güçler başta olmak üzere bölge egemenlerinin paçasını tutuşturmuştur. Bölge halklarının bir araya gelme ve yeni yaşamı birlikte inşa etme seçeneğinin ciddileşmesi korkulu rüyaları olmuştur. Gerek bölgedeki gerekse de ülkemizdeki saldırıları buradan okumazsak büyük bir yanılgıya düşeriz. Ülkemizde yıllardır araları açılmaya çalışılan Alevi ve Kürt halkı ilk defa birbirine bu kadar yaklaşmıştır. Alevi örgütleri Kobani sınırına kadar gidip kırklar cemini burada yapmış Rojava halkının direnişine destek olmuştur. Özellikle Gezi sürecinden sonra şovenizm duvarı çatlamaya başlamıştır. Bu çatlağın büyütülüp duvarın yıkılması devrimci mücadelenin önünde muazzam bir olanak açacaktır.
Böylesi bir süreçte Halk Cephesinin Nurtepe’de Özgür Demokratik Alevi Derneğinin standına müdahale edip ardından da “Kürtler Alevilere saldırıyor” propagandasını yükseltmesini buradan okumak zorundayız. Nurtepe Çayan Mahallesinde bir süredir Halk Cephesi’nin devrimci örgütlere dönük yasakçı tavrı var ve bu durum zaman zaman gerilimlere yol açıyor. Ancak Halk Cephesi şimdiye kadar yurtsever güçlere hiç müdahale etmemiş-edememişti. Ne oldu da tam seçim öncesi, hem de HDP emekçiler, ezilenler ve özellikle Aleviler içinde ciddi bir seçenek olarak tartışılırken böylesi bir müdahale gerçekleşmiştir? Lafı uzatıp olayların detaylarında boğulmak ana ekseni kaçırmaya yol açar. HDP’nin halkların, ezilenlerin nezdinde ciddi bir seçenek olarak umudu büyütmesi Halk Cephesi’nin siyaset yapma alanını daraltmıştır. Bu saldırganlığın ana nedeni budur. Bir diğer altını çizmemiz gereken önemli nokta şudur: Bu saldırı objektif olarak halkların, emekçilerin, özellikle de Alevi ve Kürtlerin buluşma olasılığının arttığı, şovenizm duvarının çatlamaya başladığı bir dönemde bu duvarın çatlaklarının örülmesine hizmet eder. Hiçbir gerekçe bu durum gözardı edilerek ele alınamaz. Devrimci bir siyaset her türlü adımının objektif sonuçlarını tartmak ve buna göre adım atmak zorundadır.
Halk Cephesinin saldırısının ardından gelişen olaylara bazı siyasetler ‘sol içi çatışma’ deyip bu konuyla ilgili genel doğruları hatırlatma gereği duydular. Bu gerilime bu dar pencereden bakmak durum tespitinde hata yapmak ve görevlerimizi doğru algılamamaya yol açar. Sol içi çatışma sığlığında bir tespit halkların buluşma olanağının boğulmaya çalışıldığını ve şovenizme karşı mücadeleyi bu zeminden de yürütmemiz gerektiğini görmez, belki de görmek istemez.
Bir diğer değinilmesi gereken önemli nokta, siyaset yasağına ilişkindir. Devrimciler güçleri yettiğinde çalışma alanlarında düzen partilerinin, faşistlerin siyaset yapmasını engelleyebilir. Bunlar doğrudan karşı-devrimci güçlerdir ve engellenmelidir. Halk Cephesinin yaptığı bundan uzak hatta çelişkili bir durumdur. Devrimci, demokrat güçlerin Çayan Mahallesinde siyaset yapması yasaklanırken, son yerel seçimlerde CHP’nin muhtar adayı desteklenmiş ve açıktan çalışması yapılmıştır. Bu yasakçı mantık adı geçen yapının gelecek tahayyülünü de ortaya koymaktadır. Hiç de yabancısı olmadığımız kendinden olmayanın yok sayıldığı ve baskılandığı bir düzen.
Gerilimin devam ettiği süreç pek çok derslerle doludur. Bir devrimci yapı ne olursa olsun halka doğruları söylemekle gerekirse özeleştiri yapmakla yükümlüdür. Bırakın özeleştiri yapmayı ardı ardına sıralanan yalanlar ve çarpıtmalar dehşet vericidir. Bunların detaylarını farklı devrimci yapılar ele aldığı için biz detaylara girmeyeceğiz.
Bu süreçte Halk Cephesi tarafından izlenen siyaset yapma tarzı bizlere çok tanıdık gelmektedir. “Önce halkı ‘Alevi-Sünni’ diye saflaştır, ardından mağdur edebiyatı yap”.
Gerilimin ana kaynağını ve objektif sonuçlarını ele alarak halkların isyanlarının birleştirilmesi görevimize daha sıkı sarılmalıyız. Çatlayan şovenizm duvarını yıkmak için daha çok çalışmalıyız. Halkların, emekçilerin, ezilenlerin, Alevilerin-Sünnilerin, Kürtlerin-Türklerin buluşmasını sağlayan, yeni bir dünya umudumuzu gerçekçi kılan HDK/P’yi daha da büyütmeliyiz. Bu anlamda çalışmalarımıza hız vermek verilecek en doğru cevaptır.
SODAP
(Sosyalist Dayanışma Platformu)